Hz. Davud Allahın selamı üzerine olsun kürsü üzerinde oturmuş Zebur okurken gözleri yerde sürünen kırmızı bir kurda ilişir ve içinden : Acaba Allahın bu kurdu yaratmaktan muradı ne ola ki? diye düşünür. Bunun üzerine Allah'ın izni ile dile gelen kurt O'na şöyle der: "Ey ALLAH'ın Resülü! Her gün gündüzleri bin kere: "Sübhanallahi vel-hamdülillahi vela ilahe allallahü vallahü ekber (Allahı noksanlıkların her türlüsünden tenzih ederim, hamd O'na mahsustur. O'ndan başka ilah yoktur. Allah en büyüktür)" demeyi, Allah bana ilham etti. Geceleri ise yine bin kere : Allahümme salli ala seyyidina Muhammedininnebiyyil ümmiyyi ve ala alihi ve sahbihi ve sellem (Allah'ım Okuma-yazmasız Peyganberin olan Muhammed'e , O'nun soyundan gelenlere ve O'nun sahabilerine rahmet ve selam ihsan eyle) dememi ilham etti. Sen zikrederken neler söylüyorsan bana da bildir de istifade edeyim."
Bu sözleri işiten Hz. Davud (a.s.) kırmızı kurdu küçümsediğine pişman olur, Allah'tan korkarak O'na tövbe eder ve dergahına sığınır...
Mükaşefetü'l Kulüb
Kalplerin Keşfi (sf:10) İmam-ı Gazali
Salı Tem. 10, 2007 2:55 pm